شرح حال زنهای پر رو ( طنز)

​زن! انگارى که زبون خوش حالیت نیست/طنز
.
.
.

استاد ابولفضل زروئی نصرآباد در نامه ای به همسر، به خوبی از پس یک منتکشی مردانه و ایرانی برآمده و زن ذلیلی را به زیبایی هرچه تمامتر به نظم در آورده است، لطفا تا آخر بخوانید!
زندگى مو جنون گرفته،
برگردجلو چشامو خون گرفته،
برگرداین دفه دیگه نقل هر سالیت نیستانگارى که زبون خوش حالیت نیستحکم تو شلاقه،
اگه قاضى امجیک بزنى،
به مرگتم راضى ام…
من نه از او چشم سیات مى ترسمنه از ننه ت،
نه از بابات مى ترسمهرچى ازت تلخى چشیدم،
بسهتو زندگى هر چى کشیدم،
بسهاین دفه مى خوام نوکتو بچینممن نخوامت،
کیو باید ببینم؟
…همه ش مى خواى بگم که «بعله قربان»؟
«جنیفر»ى یا دختر اوتورخان؟
نذار بگم تو کوچه زیرت کننیا آبجى هام خرد و خمیرت کنننذار بگم تو رو تو شر بندازننذار بگم نسل تو ور بندازنتا سر شب، خلاصه ختم کلامخودت میاى یا خبرت، والسلام!
•••
اینها رو من از این و اون شنفتماما از این حرفا بهت نگفتمنوشتمش به خوارى و به خفتآخه من و حرف خلاف عفتمى خوام بگم اهل بخیه نیستممودبم،
مثل بقیه نیستمخسته شدى
دِ باشه جونم فداتیه جفت کفش نو خریدم براتالانه مى فرستمش،
روم سیاجلدى پاشو، کفشاتو پاکن بیا!